به نام خدا

آقای هاشمیِ اوایل دهه هشتاد: ".... نظام می تواند 20 درصد مردم را به طور فعال به نفع خودش در صحنه نگه دارد تا فداکاری کنند و ابزار قانونی هم در دستش است و گلوگاه ها [؟!] را دارد  . بنابراین می تواند نظام مستقری باشد. حالا 30، 40 درصد از مردم هم بی تفاوت هستند، و می خواهند در روستاها و یا شهرستان ها و و حتی در تهران و خیلی جاهای دیگر زندگی کنند. برای انها چپ و راست فرقی ندارد... عین این اتفاق هم در آمریکا افتاده است، و مردم هم نمی آیند رای بدهند و همین حرف ها را هم می زنند که ما به چه چیزی رای بدهیم... ممکن است خیلی ها هم قبول نداشته باشند. ممکن است خیلی ها این شیوه دو حزبی و بازی هایی را که احزاب در آمریکا در می آورند قبول نداشته باشند. ما که نرفتیم روی اینها کار کنیم. اما واقعیت میدان را می گویم... در همه کشورهایی که دموکراسی در آنها نهادینه، جدی و جزو زندگی آنها شده است، مشکل حضور وسیع مردم را دارند ."  (کتاب هاشمی بدون رتوش/ اوایل دهه هشتاد/ گفتگوی آقای هاشمی با آقای صادق زیبا کلام)

آقای هاشمیِ اوایل دهه نود:"برگزاری «انتخابات آزاد»،شفاف و منطبق بر قانون اساسی می‎تواند بخش بزرگی از مشکلات کشور را حل کرده و علاوه‎بر افزایش اعتماد مردم و دوستداران نظام [؟!!]، دشمنان خارجی کشور را در بسیاری از زمینه‎‎ها خلع سلاح و مأیوس کند."

جوانِ هر دو دهه!: "بالاخره نفهمیدیم از دشمنان خارجی کشور (درعدم مشارکت) الگو بگیریم یا آنها را خلع سلاح و مایوسشان کنیم؟! بیست درصد مشارکت مردم در انتخابات که دیگر این حرف ها را ندارد! چنانکه از فرمایشات جنابعالی برمی آید، انتخابات آزاد باشد یا دربند، این نظام، بیست درصد رای ثابتش را دارد... سی چهل درصد هم که بی تفاوتند و به زندگانی خود مشغولند... پس دغدغه شما و سایر "دوستداران نظام" دقیقا چیست؟ از این حرف ها که بگذریم، حقیقتا نمی دانستم آنچه دموکراسی نامیده می شود در کشوری مثل امریکا، نهادینه، جدی و جزو زندگی آنها شده است!! عجب!! لابد به خاطر شدت نهادینه شدن این دموکراسی است که ملت امریکا ترجیح می دهند در انتخابات شرکت نکنند!

راستی آیا زمانی که شما به ریاست جمهوری مشرف شدید هم اوضاع همینگونه بود؟ آیا با آراء ثابت نظام رای آوردید؟ آن هم زیر لوای انتخاباتی بدون آزادی، شفافیت و منطبق بر قانون اساسی؟ لابد سکوتتان در آن برهه خاص زمانی، به خاطر مصالح نظام بود؟! وگرنه مگر می شود "دوستداران نظام" بر علیه بی عدالتی و ظلم و جور، سکوت کنند و تن به منسب قصبی دهند؟!

بگذریم! اما جدا خوشحال شدم دیدم بالاخره سنگ هایتان را با آقای احمدی نژاد واکندید:

محمود احمدی‎نژاد : "انتخابات باید آزاد باشد و هیچ‎کس نباید حتی در ذهنش این باشد که در انتخابات اثر بگذارد یا دخالت بیجا کند و ملت هم اجازه چنین کاری را به کسی نمی‎دهد."

جالب اینجاست که وجه مشترک دیگرتان – علاوه بر هم سویی الفاظ - این است که هر دو بعد از گذراندن دوران ریاست جمهوری خود، داعیه دار عدالت و آزادی شدید.. واقعا شگفت آور است: این مصلحت نظام چه ها که نمی کند!!

راستی می دانستید ربع پهلوی هم به صراط مستقیم مشرف شده و با شما هم کلام است؟:

رضا پهلوی، پسر محمدرضای معدوم: "‎برای دستیابی به حکومت صندوق رأی و حاکمیت پایدار مردم بر مردم در ایران، در چارچوب برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه بر اساس معیار‎های بین‎المللی [؟!]، از پا نخواهیم نشست... ما باید با خرد جمعی خطر جنگ را از بین ببریم و از دنیا و سازمان‎‎های حقوق بشری دنیا بخواهیم که ما را در انجام خواست برگزاری یک انتخابات آزاد کمک کنند!"

فکر می کنم به خاطر همین دلسوزی ها و در نظر گرفتن مصلحت های نظام است که ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را تقدیم شما کردند... شاید هم اصلا به خاطر وجود نازنین شما چنین مجمعی اساسا شکل گرفت... چه کسی بهتر از شما مصالح نظام را تشخیص می دهد؟

راستی، رهبر عظیم الشان انقلاب هم فرمایشاتی داشته اند که ظاهرا به سمع و نظر جنابعالی و دیگر دوستداران و دلسوزان نظام نرسیده است، یا دغدغه هایتان، فرصت ملاحظه اش را نداده اند، گفتم از این طریق گوشه چشمی هم به این بیانات داشته باشید:

"یکی از هدف‎‎ها این است که کاری کنند که انتخابات بدون حضور پرشور و همگانی مردم برگزار شود. این را از حالا همه بدانند: آن کسانی که ممکن است از سر دلسوزی، راجع به انتخابات یک توصیه‎‎های عمومی بکنند که آقا انتخابات این‎جوری باشد، آن‎جوری نباشد، حواسشان باشد به این مقصود دشمن کمک نکنند؛ مردم را از انتخابات مأیوس نکنند، هی نگویند انتخابات باید آزاد باشد. خب، معلوم است که انتخابات باید آزاد باشد. ما از اول انقلاب تا حالا سی‎وچندتا انتخابات داشته‎ایم؛ کدامش آزاد نبوده است؟ در کدام کشور دیگر، انتخابات از آن‎چه که در ایران می‎گذرد، آزادتر است؟
کجا صلاحیت‎‎ها ملاحظه نمی‎شود، که این‎جا روی این مسائل هی تکیه بکنند، هی تکیه بکنند، هی بگویند، هی تکرار کنند و یواش‎یواش این ذهنیت را، به خیال خودشان، در مردم به‎وجود بیاورند که خب، این انتخابات فایده‎ای ندارد؟ این یکی از خواسته‎‎های دشمن است. آن کسانی که در داخل، این حرف‎‎ها را می‎زنند، ممکن است غفلت کنند. من می‎گویم غفلت نکنید، حواستان باشد، کار شما جدول مورد نظر دشمن را پر نکند؛ مقصود او را تکمیل و تتمیم نکند. این یکی از راه‎‎های از شور و هیجان‎انداختنِ انتخابات است."

حرف آخر:

ما از الست، طایفه ای سینه خسته ایم

ما بچه های مادر پهلو شکسته ایم

امروز اگر سینه و زنجیر می زنیم

فردا به عشق فاطمه شمشیر می زنیم

ما را نبی، قبیله سلمان خطال کرد

روی غرور و غیرت ما هم حساب کرد

از ما بترس! طایفه ای پر اراده ایم

ما مثل کوه، پشت علی ایستاده ایم!

 ***

در این رابطه مراجعه کنید به اینجا و اینجا و اینجا

للحق

طرح نوشت : آقای طلبه! کاش حداقل ضد انقلاب بودی تا شاید صدای فریادت از درون زندان، به گوش تمام رسانه ها می رسید. تو از ستار بهشتی هم مفلوک تری برادر! که اگر نبودی حداقل قوه قضاییه پاسخی برای حبس تو داشت. یا حداقل مجلس هیات تحقیق و تفحصی برای تعیین سرنوشت ات، راه می انداخت. و کاش و هزاران ای کاش دیگر. و سهم من از تو، همین به تصویر کشیدن معلق ماندن ات میان  زمین و هوا و پرسش های تو که کله پا شدند

للحق

طرح نوشت : مرد هزار چهره! آخر نفهمیدیم تو دشمن اسرائیلی یا دوست. آقای اردوغان! خون هزاران بی گناهی که در سوریه ریخته می شود، روزی گریبان تو و هم دستان سلفی ات را خواهد گرفت. وسیعلمو الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون

دیشب داشتم فکر می کردم؛ اگر قرار باشد انتخابات همان طور «آزادانه» برگزار شود که بعضی ها می پسندند، چرا این «آزادی مطلق» را منحصر در مقوله «انتخابات» کنیم؟! بگذار کرم خود را بریزم و واضح تر سخن بگویم؛ اگر قرار باشد انتخابات همان طور «آزادانه» برگزار شود که بعضی ها می پسندند، چرا «عدالت آزادانه» نداشته باشیم؟    ! 

بدیهی است؛ در نظام مظلوم، لیکن مقتدر جمهوری اسلامی، مفهوم مقدس عدالت، همراه با رعایت مصلحت، حکمت، نظر دوراندیشانه ولایت، صبر، بصیرت، و حتی المقدور رافت و مهربانی و کرامت اجرا می شود. غیر از این بود، آیا آن مردی که     «نامه سرگشاده» نوشت، یا آن نامردی (!) که خرداد 88 از منافقین خواست؛     «بریزید خیابان ها»، باز هم دو قورت و نیم شان باقی می ماند که این همه بر طبل «انتخابات آزاد، انتخابات آزاد» بکوبند؟! چطور «عداوت آزادانه» باشد، انتخابات هم باید آزادانه باشد، اما «عدالت» نباید «آزادانه» باشد؟! و اصلا چه معنی دارد که انتخابات، آزادانه به معنای یله و رها، بی قید، کشکی کتره ای و دشمن پسند باشد، لیکن عدالت، هیچی به هیچی؟! زرنگی؟! لذا اول، «عدالت آزادانه»، بعدا «انتخابات آزادانه    ». 

واقعا با همین ادبیات باید با بعضی ها سخن گفت… و گفت: «انتخابات مازادانه    » -آری! درست خوانده اید؛ انتخابات مازادانه!- بشرطها و شروطها… و «عدالت آزادانه»، -یعنی بدون رعایت حکمت- من شروطها! این همه نظام، کریمانه با بعضی ها برخورد می کند، این همه قوه قضائیه، بزرگ منشانه به پرونده آقازاده بعضی ها رسیدگی می کند، و این همه امت حزب الله، خشم مقدس خود را به خاطر گل روی اوامر ولی امر، مهار می کند، باز می بینی یک چیز از نظام طلبکارند، یک چیز از دستگاه قضا، یک چیز از آحاد ملت… و دست بر قضا، یک چیز هم از انتخابات! از 30 و چند بار انتخابات آزادانه! یعنی دیگر چه می خواهند از جان ما؟! و از جان برگه رای ما؟! رو که نیست؛ ماشاء الله هزار شمس الوازلین، سنگ پای تگزاس است    ! 

آقای بعضی ها! -که اگر من الان اسمت را بیاورم، سردبیر محترم جوان، مصلحت سنجی می کند و نامت را برمی دارد!- شک نکن انتخابات در این نظام 300 هزار شهید، «آزادانه» است؛ آنقدر «آزادانه  » که فتنه 88 جنابعالی علیه 40 میلیون رای آن، نامه سرگشاده نوشتی، لیکن حضرت علمدار، پای رای جمهوریت ایستاد. لیکن تر (!) عدالت کاری به کارت ندارد! آزادتر از انتخابات جمهوری اسلامی، کجا پیدا می شود که نامزدش از سویی پرچم خط امام بلند کند و از دیگر سو، مورد حمایت آمریکا و اسرائیل واقع شود؟! دیده ای خوشی زیادی، می زند زیر دل بعضی ها؟!… غلط نکرده باشم، همین کار را با شما کرده آزادی زیادی!!

*** *** ***

دیشب البته داشتم فکر دیگری هم می کردم؛ اگر جمهوری اسلامی چه کار کند، انتخاباتش، «انتخابات آزادانه» می شود؟! حالا یا آزادانه، یا مازادانه؟! دیشب، متاثر از فکر دوم، طنز زیر را نوشتم؛

«راهکارهای انتخابات آزادانه»

یک: رای آقازاده ها، بعضی ها، فتنه گران، ساسی مانکن، سران فتنه و خواص بی بصیرت، آنهایی شون (!) که جایی محاکمه نشده اند، چند برابر، و آن معدودهایی شون (!) که جایی محاکمه شده اند، چند برابر بیشتر حساب شود، بلکه از تک و تا افتاد این آتشفشان بصیرت! یعنی «فوجیاما» اینقدر فوران نمی کنه!!

دو: همان یک!

سه: آرای محترم باطله باید تضمین دهد که از نامزد طیف سروش تا گوگوش، نه پیشی بگیرد، نه موش! طبعا چنین جفایی، آزادی انتخابات را خدشه دار می کند! لیکن آمدیم و نامزدی از چهار نفر پنجم شد؛

سه/ 1: شورای نگهبان باید آرای باطله را خفه کند!

سه/ 2: آن نامزد هم کمی عربی اش را تقویت کند، بد نیست حالا!

سه/ 3: اصلا و اساسا شورای نگهبان باید بنا را بر مخلص بودن نامزدهای خط نفاق بگذارد، حتی اگر عکسش ثابت شود!

چهار: هنر آن است که مرجع مربوطه، صلاحیت سران فتنه را برای نامزدی در انتخابات تایید کند، پیش از آنکه بمیرانندت… یعنی ببخشید؛ و الا صلاحیت «1 + 2» که تایید نمی خواهد!

پنج: آرای باطله مثلا بر اساس کدام سابقه، صلاحیتش در انتخابات 88 تایید شد؟!

شش: شورای نگهبان در راه اجرای «انتخابات آزادانه» باید به آقای بعضی ها بگوید؛ شما دوست داری چه کسی رئیس جمهور شود؟! و در ادامه خاطر نشان کند؛ گور بابای رای ملت! وی در ادامه باید بیفزاید؛ اگر راه قدس، از کربلا می گذرد، راه «انتخابات آزادانه» از رای بی برو برگرد ملت به نامزد «دولت وحدت ملی» می گذرد! اصلا زوریه!

تبصره: در راستای «انتخابات آزاد»، اون بیانیه های وزارت کشور هست که روز رای گیری راه به راه اعلام می شه؟ نباید اعلام بشه! بلکه همونی که آقای بعضی ها می خواد باید اعمال بشه!!

هفت: شورای نگهبان باید از مردم بخواهد؛ «به همان نامزد مورد علاقه بعضی ها رای بدهند»، که پس فردا اگر طرف، نامه سرگشاده نوشت، شورای نگهبان از قبل به مردم گفته باشد! و وجدانش بابت «انتخابات آزاد» آسوده باشد!

هشت: بر احمدی نژاد فرض است؛ در راستای ایده «انتخابات آزادانه»، وزیر کشور را بردارد، به جایش «مایکل لدین» را بگذارد! منتهی سرپرست بگذارد، نه وزیر، که طرف پررو شود!! «جرج سوروس» هم به لج حسین شریعتمداری، باید بشود معاون سیاسی وزارت کشور!!

نه: از میان گزینه های زیر، به اعضای حقوق دان شورای نگهبان، یکی اضافه شود؛

الف) عبدالله نوری

ب) ملک عبدالله

ج) طارق الهاشمی

د) هاشم الطارقی

ده: مراکز نظرسنجی باید به دروغ هم که شده، ادعا کنند؛ آن نامزدی از همه جلوتر است، که آقای بعضی ها روی آن انگشت گذاشته!

یازده: آمدیم و ملت، به یکی دیگر رای داد. این بدقلقی ملت را می رساند! لذا شورای نگهبان باید رای مردم را تقیه کند، به نفع «انتخابات آزادانه»!

http://www.ghadiany.ir